''Εσύ όμως να θυμάσαι πάντα πως δεν τον κουμαντάρεις εσύ το χρόνο.Ο χρόνος κουμαντάρει εσένα.Ο χρόνος τρέχει από μόνος του, με την ίδια ταχύτητα, κάθε δευτερόλεπτο της κάθε μέρας.Πεντάρα δεν δίνει για σένα, αλλά αυτό δεν πειράζει αν έχεις πάντα ένα όμορφο αλογάκι.Αν έχεις ένα όμορφο αλογάκι,Κλάιβι, θα τον τσακώνεις τον άτιμο ακριβώς εκεί που χτυπάει''.
Και ο Κλάιβ Μπάνινγκ δεν ξέχασε ποτέ το όνομα του αλόγου, που ήταν χρόνος, ούτε το χρώμα, που δεν ήταν κανένα συγκεκριμένο, ούτε την όψη, που δεν ήταν ούτε άσχημη ούτε μεγαλόπρεπη..απλώς όμορφη.Όπως δεν ξέχασε ποτέ τη φύση του, που ήταν μοχθηρή, ή αυτά που του είπε ο παππούς στον γυρισμό, λόγια σχεδόν πεταμένα, που τα πήρε ο άνεμος: καλύτερα να έχεις ένα αλογάκι να καβαλάς, παρά να μην έχεις καθόλου, όπως κι αν χτυπάει η μοχθηρή καρδιά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου