Η Τρίτη Πόρτα.

Αυτός ο άνθρωπος, στου οποίου το νου οδηγούσε η τρίτη πόρτα, κάποτε καθόταν και περίμενε μέσα από το παράθυρο μιας έρημης κάμαρας σ'ένα κτίριο γεμάτο έρημες κάμαρες, όπου μονάχα μέθυσοι και τρελοί έμεναν τις νύχτες.Τους μέθυσους τους καταλάβαινες από την μυρωδιά τους, μπορούσες να μυρίσεις τον ιδρώτα της απόγνωσης και τα ούρα της οργής τους.Τους τρελούς τους καταλάβαινες από την μυρωδιά των τρελών τους σκέψεων.Τα μοναδικά έπιπλα στην κάμαρα ήταν δύο καρέκλες.Ο Τζακ Μορτ χρησιμοποιούσε και τις δύο, την μια για να κάθεται και την άλλη για να κρατά την πόρτα του διαδρόμου κλειστή.Ήταν αρκετά κοντά στο παράθυρο ώστε να βλέπει έξω, αλλά αρκετά μακριά, πίσω από την λοξή σκιά, για να μην τον βλέπουν από έξω.

Pepsi

“Roland could not understand why anyone would want cocaine or any other illegal drug, for that matter, in a world where such a powerful one as sugar was so plentiful and cheap.”

—	Stephen King. “The Dark Tower II: The Drawing of the Three”.

Η σκηνή που ο Ρόλαντ πίνει πέπσι είναι από τις αγαπημένες μου!

Πίσω στον Πύργο!

Αχ Ρόλαντ σε λατρεύω

Σκέφτηκε την Άλι και την κοπέλα που τον περίμενε κάποτε στο παράθυρο, σκέφτηκε τα δάκρυα που είχε χύσει πάνω από το άψυχο κορμί του Κάθμπερτ. Αχ, τότε αγαπούσε. Ναι. Τότε.

Δε θέλω ν'αγαπώ! κραύγασε, αλλά, αν και ο Έντι τώρα έκλαιγε λίγο, μαζί με τη γυναίκα στο αναπηρικό καρότσι, τα μάτια του πιστολέρο παρέμειναν στεγνά σαν την έρημο που είχε διασχίσει για να φτάσει σ'αυτή την ανήλιαγη θάλασσα.