Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Never show them everything.

Θα είχα πει ναι, φυσικά, σε όλες τις ερωτήσεις, το πέτυχες πάλι.Για να την καθησυχάσω.Επειδή οι ερωτήσεις αυτές αφορούσαν εκείνη.Μπορούσα να δω πώς λαχταρούσαν τα μάτια της όταν μου τις έκανε.Ήταν τα μάτια ενός παιδιού που ξέρει ότι το πιο κοντά που θα βρεθεί ποτέ στο να πραγματοποιήσει το όνειρο του να γίνει ακροβάτης και να ταλαντεύεται στην πιο ψηλή αιώρα του τσίρκου θα είναι να κάθεται στις κερκίδες στην απογευματινή παράσταση της Κυριακής.
 Ήταν μια τεχνοκριτικός, και πολλοί τεχνοκριτικοί που δεν έχουν την έφεση να κάνουν αυτό για το οποίο γράφουν γίνονται φθονεροί και κακοί και μικροπρεπείς μες στην απογοήτευση τους.Η Μαίρη δεν ήταν έτσι.Έπινε ουίσκι από ένα νεροπότηρο και ήθελε να μάθει πως ήταν όταν η καλή νεράιδα εμφανιζόταν από το πουθενά και σε άγγιζε με το μαγικό ραβδάκι της στον ώμο κι ανακάλυπτες πως, μόλο που κόντευες πια να εξηνταρίσεις, είχες ξαφνικά αποκτήσει την ικανότητα να πετάς πλάι στο πρόσωπο του φεγγαριού.Δεν μπορείς να πεις σε κανένα πως πραγματικά είναι.Μπορείς μόνο να μιλάς γι'αυτό  με περιστροφές. ώσπου να τους κουράσεις όλους και να έρθει η ώρα να πάνε για ύπνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: