Evil face 2.

  Ήταν γνωστός, πολύ γνωστός, στις εθνικές οδούς και στις κρυψώνες απ' όπου περνούν οι φτωχοί και οι τρελοί, οι επαγγελματίες επαναστάτες κι εκείνοι που έχουν τόσο καλά διδαχθεί να μισούν, που το μίσος φαίνεται στο πρόσωπο τους ξεκάθαρα σαν λαγοχειλία κι είναι απ' όλους ανεπιθύμητοι εκτός από άλλους σαν και τους ίδιους, οι οποίοι τους καλωσορίζουν σε φτηνά δωμάτια με συνθήματα κι αφίσες στους τοίχους, και σε υπόγεια όπου βρίσκονται πριονισμένοι σωλήνες τυλιγμένοι σε ύφασμα και παραγεμισμένοι με ισχυρά εκρηκτικά, και σε μικρές καμαρούλες, όπου καταστρώνονται παράφρονα σχέδια: να δολοφονήσουν ένα μέλος της κυβέρνησης, να απαγάγουν το παιδί ενός ξένου επισήμου που βρίσκεται σε επίσκεψη ή να εισβάλουν στην συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της Στάνταρ Οιλ με χειροβομβίδες και αυτόματα και να σπείρουν τον θάνατο στο όνομα του λαού.Ήταν γνωστός σε αυτά τα μέρη, και ακόμα κι οι πιο παράφρονες ανάμεσα τους μπορούσαν μόνο πλαγίως να κοιτάξουν το σκοτεινό, χαμογελαστό πρόσωπο του.

  Όταν έμπαινε σε ένα συμβούλιο, τα υστερικά φληναφήματα κόβονταν με το μαχαίρι- όπως και τα πισώπλατα μαχαιρώματα, οι επικρίσεις, οι αλληλοκατηγορίες, η ιδεολογική ρητορεία.Για μια στιγμή επικρατούσε απόλυτη ησυχία, καθώς στρέφοταν προς το μέρος του κι ύστερα απέσυραν το βλέμμα τους, σαν να είχε καταφθάσει με μια αρχαία, αποτροπιαστική μηχανή ολέθρου φωλιασμένη στα μπράτσα του, κάτι χίλιες φορές χειρότερο από τα πλαστικά εκρηκτικά που φτιάχνονται σε υπόγεια εργαστήρια από αποστάτες φοιτητές χημείας ή από τα όπλα της μαύρης αγοράς που προμηθεύει κάποιος άπληστος λοχίας, υπεύθυνος για τον εξοπλισμό.Τους φαινόταν ότι είχε καταφθάσει μ'ένα μηχάνημα σκουριασμένο από το αίμα, φυλαγμένο για αιώνες στον τόπο που κατοικούν τα ουρλιαχτά, αλλά τώρα ήταν έτοιμο πάλι, φερμένο στο συμβούλιο τους σαν κάποιο είδος ενδοεταιρικού δώρου, μια τούρτα γενεθλίων με κεράκια νιτρογλυκερίνης.

  Ο σκοτεινός άνδρας βάδιζε και χαμογελούσε.Μερικές φορές είχε την εντύπωση ότι γεννήθηκε μέσα σ'εκείνες τις συγκρούσεις.Θυμόταν περισσότερο τις πορείες για τα κοινωνικά δικαιώματα στα 1960 και 1961- το ξύλο, τις νυχτερινές επιδρομές, τις εκκλησίες που ανατινάζονταν λες και το θαύμα μέσα τους είχε αποκτήσει τεράστιες διαστάσεις και δεν μπορούσε να κρατηθεί εντός των τειχών.