Το τέλος

"Και η βροχή συνέχιζε να χτυπά τα αόρατα δάχτυλά της στο τζάμι, καθώς πλησίαζε το βράδυ, και η Κάρολιν συνέχιζε να αγωνίζεται, φτάνοντας πια στον τελευταίο γύρο του μεγάλου αγώνα".

Πόσο τρομακτική και συναισθηματικά φορτισμένη ήταν η περιγραφή των τελευταίων ωρών της γυναίκας του Ραλφ...τα συναισθήματα αυτού που περιμένει το αναπόφευκτο, που περιμένει να πεθάνει κάποιος αγαπημένος του και ξέρει ότι θα ήθελε να του πει 1000 πράγματα και να έχει την ευκαιρία να ζήσει μαζί του άλλες τόσες εμπειρίες, και σκέφτεται και μετανιώνει για κάθε λεπτό που ΔΕΝ πέρασε μαζί του και για κάθε φορά που του φέρθηκε άσχημα... ο Stephen τα περιγράφει όλα αυτά με τόσο λίγα λόγια γιατί τα έχει περάσει και όποιος άλλος το έχει περάσει το καταλαβαίνει αμέσως. Respect.-