Αίμα γουρουνιού 2

Όταν διάβασα πρώτη φορά την Κάρι είχα σοκαριστεί. Είχα μισήσει θανάσιμα τη μάνα της και είχα λυπηθεί πραγματικά για όσα της έκαναν οι συμμαθητές της. Αλλά μου είχε φανεί περίεργο που ο Stephen την είχε κατασκευάσει έτσι σαν χαρακτήρα, που δε την συμπαθούσες πάρα πολύ. Μπορεί να καταλάβαινες ότι είχε περάσει πολλά και γι'αυτό έκανε όσα έκανε, αλλά δεν την αγαπούσες όπως αγαπάς άλλους χαρακτήρες. Ή ίσως, αν το ξαναδιαβάσω να έχω άλλη άποψη. Εσείς?