Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

A world in flames.

  Τα μάτια του στράφηκαν στο Γκάρι.Μπορούσε να διακρίνει την πόλη τώρα,με τις μεγάλες καμινάδες της να υψώνονται ήρεμα και αθώα σαν μολυβιές από κιμωλία σ'έναν ασπρογάλαζο πίνακα.Το Σικάγο βρισκόταν πιο πίσω στον ορίζοντα.Πόσες δεξαμενές πετρελαίου;Πόσα βενζινάδικα;Πόσα τρένα περίμεναν ήσυχα στις ράγες,γεμάτα βενζίνη και εύφλεκτα λιπάσματα;Πόσες φτωχογειτονίες ξερές σαν προσάναμμα;Πόσες πόλεις μετά το Γκάρι και το Σικάγο;
  Μια ολόκληρη χώρα έτοιμη να καεί κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο.
  Χαμογελώντας ο Σκουπιδοτενεκές στάθηκε στα πόδια του κι άρχισε να περπατά.Το δέρμα του είχε ήδη πάρει μια απόχρωση αστακού.Δεν το αισθανόταν τώρα,όμως την νύχτα ο πόνος θα τον κρατούσε ξύπνιο σ΄ένα είδος μεταρσίωσης.Υπήρχαν μεγαλύτερες και καλύτερες φωτιές μπροστά του.Τα μάτια του ήταν ήρεμα και χαρούμενα και τελείως σαλεμένα.Ήταν τα μάτια ενός ανθρώπου που έχει ανακαλύψει τον πυρήνα της μοίρας του και τον έχει αγγίξει με τα ίδια του τα χέρια.

 

 

5 σχόλια:

spirou είπε...

Πρέπει να το ξαναδιαβάσω, πέρασαν χρόνια από τότε που το είχα δανειστεί (από εσένα?). Και δεν είχα διαβάσει τους Πύργους τότε.

Placebo. είπε...

anytime!το εχω απο τα χρονια σου στην Πατρα,μαζι με αφιερωση.λιγοτερο αγαπημενο απο τα υπολοιπα,αλλα μαλλον θα το ξαναδιαβασω κ εγω,το εχω παρεξηγησει!

spirou είπε...

Τώρα το έχω αγοράσει κι εγώ :)
Την αφιέρωση ποιος στην έχει κάνει;

Placebo. είπε...

Εσυ ομως!!!!Λησμονιάαα

spirou είπε...

Μα γιατί δεν το θυμάμαι καθόλου; WTF?